Kurbanlar Et Bayramına Döndü...

* Et bayramı edenler:

Kurban yaklaşırken bir, iki Ay öncesinden kaygı ile hesabına koyuluruz.

“Başkaları kurban kesecek te ben onların dilencisi gibi eline, gözüne mi bakacağız?”

Birilerinden borç bulur veya Kredi (cırt) karttan borç, harç çeker ne yapar, ne ederim (El ne der sonra; el den geri kalınmaz) kurbanı bir şekil de keseriz.

Aile arsında bir karara varılıp acep büyük baş mı, küçükbaş mı alıp kessek.

Büyük baş’ın parası çok düşer; amma et de bize aylarca yetecek kadar çok olur.

Küçükbaş’ın parası ekonomik yönden uygun olur: fakat eti de az olur. O’ da olmaz.

Kurban Eti çok olur hesabı ile genelde (kişi ve yer bulunursa,) büyük baş kesmeye karar veririz.

Keseceğimiz kurbanı nerde, nasıl ucuza düşürürüz. Kimlerle (kafa dengi, eli iş tutan) uygun kişilerle bir olup ta, kurbanımızı nasıl kolayından (ucuza) hesaplı fazla yorulmayacak biçim de kese biliriz kaygısına kalırız.

Bin bir telaşla ve güçlükle kesilen hayvan kaç kilo geldi. Kurbanın işe yaramayan diğer organların artıklarını nereye attık. Kurbanın derisini, hangi hayır kurumunda değerlendirdik? Kurbana verdiğimiz Para, aldığımız Et-e ve çetiğimiz masrafa, yorulduğumuz emeğe değdi mi?   Kestiğimiz kurban etinin en iyi yanlarını değil de, en zayıf yanlarını kaç fakir ile paylaşacağız?  Kendimize ayıracağımız etleri kavurmalık, Kuşbaşılık, Kıymalık, Köftelik, Kebaplık, Pirzola, Haşlamalık vb. yıllık yemeklik etleri derin donduruculara stok edilir. Halkımız arasın da, son yıllar da kutsallığını kaybetmeye yüz tutmuş asırlardır süre gelen İslami ve milli geleneğimiz “Kurbanlar Et bayramına döndü” yani ne olacaktı?  

-Kardeşim, yılda bir kursağımıza doğru, dürüst bir parça et düşüyor; onu da yedi ye bölüp Ay’ı Yıl’ı bulmadan en kısa gün de onun la, bunun la hemen yeyip bitirelim mi yani?

 Bazılarımız da, Kurban kesme işinin eziyetine hiç katlanamaz. Yardım edenim yok. Üstüm başım kirlenir de Çoluk çocuğunan takışırım. Hiç uğraşamam iyisi mi, bir hayır kurumuna vekâlet vereyim de onlar kessin; alırsam bir, iki parçasını evime alayım. Yoksa hepsini yurt ta bağışlayım da,  şu kurban derdinden kısadan bir kurtulayım deriz.

*Kurban ALLAH’(c.c) ın emrine uyarak ibadet için kesenler.

-Cenab-ı Hakkın yüce kitabın da buyurur ki:
Bismillah

“-Hac ve umreyi de ALLAH için tamam yapın. Eğer bunlardan alıkonursanız, o zaman kolayınıza gelen bir kurban gönderin. Bununla beraber bu kurban, kesileceği yere varıncaya kadar başlarınızı tıraş etmeyin. İçinizden hasta olana veya başından bir rahatsızlığı bulunana tıraş için oruç veya sadaka yahut da kurbandan ibaret bir fidye gerekir. Engellemeden kurtulduğunuz zaman da her kim hacca kadar umre ile sevap kazanmak isterse, ona da kolayına gelen bir kurban gerekir. Bunu bulamayana ise üç gün hacda, yedi de döndüğünüzde ki tam on gün oruç tutması lazım gelir. Bu hüküm, ailesi Mescid-i Haram civarında oturmayanlar içindir. ALLAH'tan korkun ve bilin ki ALLAH'ın azabı gerçekten çok şiddetlidir. (Bakara.196)

-“Her ümmet için, ALLAH'ın kendilerine rızık olarak verdiği hayvanlar üzerine ismini ansınlar diye kurban kesmeyi meşru kıldık. İşte sizin ilahınız bir tek ilahtır. Şu halde yalnız ona teslim olun. Alçak gönüllü olanlara müjdele! ( Hac,34)

-“Bu hayvanların ne etleri ve ne de kanları ALLAH’a ulaşacaktır: Yalnız ALLAH’a ulaşacak olan ancak, sizin O’nun için yaptıklarınız amelin geçerlisi gösterişten uzak samimi bir ibadet olmasıdır.” (Hac Suresi, 37)

- “Şimdi sen Rabbine kulluk et ve kurban kes.” (Kevser, 2)
(Şüphesiz, Aziz olan ALLAH doğrusunu bilip söyleyendir.)

*Kurban Hz. ibrahim (A.S.) ve efendimiz Reslü kibriya (s.a.v) sünnetidir:

  

Sahabe-i kiramdan Hazreti Zeyd b. Erkam (radiyallahü anh)’ın anlattığına göre;
- “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın ashabı: Ey ALLAH’ın Rasulü dediler, bayram günü kesilen kurban ne manaya gelmektedir?”

Efendimiz (sallallahü aleyhi vesellem): “Bu, babanız İbrahim aleyhisselâm’ın sünnetidir.” buyurdular.

Âişe (r.a.) dan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:

-“Âdemoğlu kurban kesme gününde ALLAH katında kan akıtmaktan daha sevimli bir amel işlememiştir. O kurban, kıyamet günü boynuzları, kılları ve tırnaklarıyla gelecektir. Kurbanın kanı yere düşmeden önce yüce Hak katında hemen kabul olunur. Bu sebeple kestiğiniz kurbanlardan dolayı sıkıntı değil gönlünüz hoş olsun.” (İbn Mâce, Edahî: 3)

-“Kurban bayramında yapılan amellerden ALLAH-ü Teâlâ katında kurban kesmekten daha kıymetlisi yoktur; daha kanı yere düşmeden ALLAH- ü Teâlâ, onu muhafaza eder. Onunla nefsinizi tezkiye edin, onu seve seve kesin!” (Tirmizi)

-“Ya Fatıma, kurbanının yanına git! Kesilirken orada bulun!

Yere akacak ilk kandamlası ile geçmiş günahların affedilir.” (İbni Hibban)

Daha onun ilk kandamlası henüz yere düşmeden ALLAH tela onu muhafaza eder. Onunla nefsinizi tezkiye edin, onu seve seve kesin!” (Tirmizi)

Ashab: “Pekiyi, kurban kesmede bize ne gibi bir sevap var ey ALLAH’ın Resûlü!” dediler.
-“Kurbanın her bir kılı için bir sevap.” buyurdular.

Ashab tekrar: “(Kesilen kurban koyun, kuzu gibi) yünlü ise ey ALLAH’ın Resûlü (sevabı nasıl olur)?” diye sordular.

Aleyhissalâtu vesselam: “ üzerinde ki, yünün her bir kılı için de bir sevap var!” buyurdular.”  

( İbn-i Mâce, Sünen; Ahmed b. Hanbel, Müsned; Hâkim, Müstedrek.)

-“Kesilen kurban, Kıyamette, etiyle, kanıyla 70, kat büyüyerek mizana konur.” (İsfehani)

-“Sevabını umarak kurban kesen, Cehennemden korunur.” (Taberani)

-“Kurbanlıklarınızı özürsüz, sağlıklı olanlarından seçiniz. Çünkü onlar sıratta sizin bineklerinizdir.” (Deylemi)

-“Ümmetine kurban kesmeleri için emir ver; zira kurban müminin fedaisidir. Tıpkı Hz. İbrahim (a.s.) oğlu Hz.İsmail’in (a.s.) kurban ederken kurban yerine gönderilen Koç’un fedaisi olduğu gibi…” (Gunyet’üt Talibin)

*Yalnız ibadet amacı ile Kurban kesenler:

Kurban bayramı gelmeden, Kurban ayı olan Zilhiccenin İlk on günü faziletini umarak oruç tutmaya başlanır.

“ALLAH-ü Teâlâ’ya -içinde kendisine ibadet olunan- en sevimli günler Zilhicce’nin (ilk) on günüdür. Her bir gününün orucu bir senelik oruca, her gecesinin ihyası da Kadir Gecesi’ni (ibâdetle) ihya etmeye denktir.” (Hadîs-i Şerîf, Sünen-i Tirmizî)

Takva sahibi Müslüman, bayram yaklaşırken İbadet olan kurbanını dini hükümlerin gereğince kesip kesmeyeceğini, bilirkişilerden fetvasını alarak hareket eder. Eğer kesecekse, (inançlı biri) maddi külfetine hiç bakmaz. En ufak şek ve şüphelere mahal vermeden, Kurban olacak hayvanı yalnız veya birlikte keseceği kişileri özenle seçer. Çünkü ALLAH’ın rızasına uygun düşecek İslami şartları yerine getirmeye çalışır.

Kurban kesimin de işinin ehli kişilere vekâlet bırakır. Hayvanı keserken eziyet etmemeye dikkat eder. Kurbanın sırtını, yüzünü sıvazlayıp severek, tekbirlerle kesime hazırlar.

Kestiği kurbanın, mali kilosunu ve beden yorgunluğunu kıyaslayıp ta hesaba katmaz.

Kurbanı her aşamada, ibadet olarak düşünerek Cenab-ı ALLAH’ ın rızasını ve akabinden ondan alacağı hediye sevabını bekler.

Kestiği kurbanından dağıtacağı et paylarını (etin en güzelinden) özenle seçerek yardıma muhtaçlara ve o’ yıl kurban kesmeyen yakın ve komşularına, (kişisel algı hesabına düşmeden) ALLAH rızası için bölüştürerek verir.

Bayramı en içten sevgi ve hoşgörü duygular için de, en yakın aile bireyinden başlayarak akraba, dost ve komşuların hatırını alır. Dünyadan yakınları göçmüş ise, onlarında kabirlerini dualarla ziyaret eder. Haytta olan sevdikleri, küçük, büyük ayırt etmeden (ben ondan büyüğüm; o beni arayıp sorsun benliğine düşmeden) birbirlerine iletişim kurarak bayramını en içten muhabbetle bayramını teprik ederek kutlar.…

(Bayramı bayram gibi yaşamak isteyen Müslüman, aile ve çevresinden kopmuş; bayramın ruhundan habersiz kişiler gibi, tatil bölgelerine gezmeye gitmez…)
Dini bayramlar ne nefise ziyafet verilecek Et bayramı, ne de keyfe keder tatil beldelerin gayri meşru mekânların da eğlenip geçirilecek turistik tatil günleri değildir. 

Kurban... Hakk-ı kendini dostluğun sadakatine adanmış İbrahim-i, şeksiz samimi teslimiyetin uğruna, canını Kurban koyduğu İsmail-i dir;  Mü'minlerin mubarek kurbanı ve onun la hak ettiği kutsal bayramıdır...

***

“ALLAH-ü Zülcelal, cümlemizi emri rızasına uyarak, Resulullah’ın izinde hayat yaşayıp yoluna Kurban olan ve her iki dünyada gerçek bayram edenlerden eylesin. Âmin…”

23.09.2015

Aydın Suyak