Adamın bir boğası varmış.
Her gün 25-30 ineğe damızlık yaparmış.
Veteriner Müdürlüğü bu boğaya göz koymuş:
-Bu boğayı Mehmet’ten alırsak hem dairemiz para kazanır, hem de vatandaşın ineği tohumlanır demişler.
Boğa 200 lira eder, etmez, varmışlar:
-Mehmet ağa boğayı satan mı?
-Satarım.
-Ne istiyon?
-400 lira.
Uzun bir pazarlıktan sonra neyse boğayı almışlar.
Boğayı kötü bir ahıra bağlamışlar.
Buna sonra saplı-samanlı yer döşemişler, pencereli ışıklı ahır yaptırmışlar.
Sırtı,yüzü parlatıp, tımarına yemine suyuna iyi bakmışlar.
boğnın yanına damızlanmak için inekler gelmiye başlamış.
Boğa birinçı ineğe çıkmiş, hemen ikinci ineği getirmişler, gıcıyor, gıcıyor, bir türlü olmuyor, tövbe tövbe bir türlü iş görmüyor.
Sonun da zor bele ineği becermiş.
Üçüncü ineği getirmişler. Kafasını kaldırıp da ineğe boğa hiç bakmamış. Demişler ki:
-Bu Mehmet’in boğası orada işlek idi, buraya geldi çabuk yoruldu,
acaba neden?
Çağırmışlar Mehmet ağa yı.
Mehmet:
-Ben bir bu boğaynan bir gonuşuyum hele demiş, neyi varmış boğanın yanına:
Oğlum bak bende çok köşeye dizerdim, buraya gelince pot olmuşsun, suyuna yemine tımarına mı bakmıyorlar senin?
Ney senin derdin söyle?
Boğa:
- Ağam ,sen bana karışma, şehire gelince ben de artık devlet memuru oldum.
( Hacı Hasan DANACI)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder